Niets is wat het lijkt
Door: mirgoesabroad
Blijf op de hoogte en volg Miriam
13 Juni 2011 | Ghana, Cape Coast
Lieve Obruni's (blanken)
Ten eerste: Bedankt allemaal voor alle lieve berichtjes op waarbenjij en op facebook! Heel fijn om te lezen dat mensen aan je denken ;)
Ten tweede: Het laden van het internet koste vandaag maar 15 min, dus we gaan zeker vooruit!!
Ten derde: Heel raar om terug te lezen wat ik de vorige keer had geschreven want ik ben nu al gestresst dat ik NOG MAAR 3 weken hier zal zijn en nog zoveel wil zien. Jaja alle tijden veranderen. Ik zal verder gaan waar ik de vorige keer was gebleven...
Het eerste weekend dat ik hier aankwam was vol regen. Ik kwam aan op het vliegveld in de stromende regen en de enige die er niet blij mee waren, waren de obruni's ;) Gelukkig hebben Anne Marthe en ik de zon meegenomen uit NL en Noorwegen want daar regende het deze week en vrij hebben stralend weer! Helaas word ik hier niet echt bruin, want na 5 min in de zon te hebben gezeten, ren je alweer naar de schaduw.
Gelukkig had onze lieve mama dinsdag nieuw beleg gekocht, dus we hadden nu echt een goed ontbijt met jam/chocopasta/pindakaa/boter. Ze zorgt wel goed voor ons. Na weer een werkdag van 8 tot 2 gingen we met een paar meiden naar de stad om wat souvenirs te kopen, een kadotje voor Nick (huisgenoot die jarig is) te kopen en uiteindelijk op een terras aan het strand uit te komen. Daar heb ik mijn eerste biertje van deze (werk)vakantie genomen en dat smaakte zeker goed. Het bier hier wordt gemaakt door dezelfde brouwerij als Heineken, dus dat is prima! Thuis snel ons diner opgegeten en doorgegaan naar de wekelijkse quiznight. Leuk om alle 20 vrijwilligers bij elkaar te zien. Goed begin van de quizzen was er niet, want mijn groep verloor en wij moeten de vragen maken voor de quiz van morgen. Na de quiz nog wat biertjes gedronken met de groep, dus het was voor het eerste een beetje laat geworden (11u savonds haha).
Woensdag ging ik eindelijk voor het eerst mee naar the leprosy camp. Het is echt schokkend wat mensen met lepra hebben. Grote wonden en sommigen zonder been. Maar wij hebben onze hulp goed aangeboden en alle wonden weer schoongemaakt. Dan voel je je eindelijk echt eens nuttig! Smiddags in het ziekenhuis nog een lesje meegevolgd met de medische studenten op de kinderafdeling. Raar dat ze gewoon tussen de patienten van alles aan het overleggen zijn. Maar leuk om wat te leren en onderzoek te doen van de reflexen van een kind. Savonds gingen we met de hele vrijwilligersgroep uit eten bij een mooi restaurant. Eindelijk spaghettig :D het smaakte super. En hele aardige mensen daar want die wilden ons gratis terugbrengen (half uur reizen). Dus wij met 15 man in een grote auto voor 7 man. Dat was vast een prachtig gezicht voor anderen!
Donderdagochtend werd ik wakker met enorme buikpijn. Na een half uur op de wc doorgebracht te hebben besloot ik maar niet naar stage te gaan. Diarreeremmers genomen en weer terug naar bed gegaan voor de rest van de ochtend. Smiddags was Nederlands gekletst met een buurmeisje. Heel fijn om dat te doen ;) Savonds maar vroeg naar bed gegaan omdat we een tripje gingen maken het weekend.
Vrijdag om 5 uur sochtends de trotro (soort busje) genomen naar de hoofdstad en daarna door naar de watervallen (reis van bijna 11 uur met 2 taxi's en 2 trotro's). Ook leer je nog wat in de taxi, want de eerste keer toen de driver mij vroeg of ik getrouwd was zei ik nee en sinds dien was ik maar zijn vrouw, zat hij aan me en wilde hij me nummer. Dat vond ik toch niet zo prettig haha. Dus na dat ritje heb ik even besloten dat ik maar getrouwd ben, wat sommige mannen hier maar vervelend vinden, want ze willen graag naar Nederland. Maar wees gerust ik laat ze lekker hier!! Het is zo bizar dat je in die 11 uur reizen in Ghana meer ziet dan in een jaar in NL. Het oosten waar je heengingen is nog veel armer en mensen leven daar in strohutjes. En af en toe zie je ineens een BMW voorbij komen. De kloof is hier echt groot. We kwamen aan in een soort 5-sterren-hotel. Naja voor ons dan: er was eindelijk stromend water dus we genoten van onze eerste douche en een lekker bed en lekker eten (frietjes en macaroni met kaas).
Zaterdag ging het toch niet zo veel beter met me dus ik kapte de trip over de mountains af en wachtte onderaan bij de watervallen op de groep. Heel jammer want aan hun foto's te zien was het erg mooi, maar ik kon gewoon niet meer. In de tussentijd heb ik me prima vermaakt met alle Ghanezen die met mij op de foto wilden, dus ik kom ik 50 fotoalbums straks voor :D Savonds na het diner ging een dansgroep nog wat aan ons laten zien. Zo schattig die kleine kindjes te zien dansen en natuurlijk moesten wij meedoen!! Nog een biertje gedaan daarna bij een kampvuur en wat gekaart met de groep en toen was het 1 uur snachts opeens terwijl de wekker om 6 uur stond.
Niet zo vrolijk stond iedereen gister op en na een ontbijt (gebakken eitje mmmm) gingen we met ze allen weer 10 uur in de trotro. Iedereen slapen natuurlijk. Dus het was vooral een vermoeiende slapende dag. En toen we thuis kwamen nog mooier nieuws WE HEBBEN WEER STROMEND WATER :D
Ik wil jullie zo veel vertellen want je maakt zoveel mee hier. En dingen die je dacht van te voren blijken niet waar te zijn. Dat iedereen hier niet echt bruin wordt en dat je vooral niet afvalt (iedereen krijgt een buikje omdat je geen groenten eet) en dokters zijn hier superrijk volgens mij. Je eet niet alleen rijst hier, want mijn "mama" zorgt goed voor ons en geeft ons rijst, spaghetti, noodles, locaal eten. Alleen is alles pittig helaas ;) En ik snap waarom europese vrouwen afrikanen leuk vinden. Op de iri vrijgezelle mannen na zijn ze echt heel lief en doen ze alles voor je zonder er iets voor terug te vragen.
Komende week wordt een week doorbrengen op de eerste hulp. Veel beter dan de kinderafdeling!! En veel te zien. En het wordt een week van afscheid nemen van 5 mensen :(
Dit weekend weer een tripje maar alles is nog onduidelijk.
Ik ben in ieder geval blij dat ik hier zit en begin te wennen aan de eenvoud. Zo een wasje doen in een teil. En ik zeur niet eens om de slome internet, electriciteit wat wel eens uitvalt en de douche die af en toe niet werkt. Alles went en ik begin van Ghana te houden!! Als je de kans krijgt om hier heen te gaan, zeg ik maar 1 ding: DOEN!!!
Dikke knuffel uit Ghana (K)
Ten eerste: Bedankt allemaal voor alle lieve berichtjes op waarbenjij en op facebook! Heel fijn om te lezen dat mensen aan je denken ;)
Ten tweede: Het laden van het internet koste vandaag maar 15 min, dus we gaan zeker vooruit!!
Ten derde: Heel raar om terug te lezen wat ik de vorige keer had geschreven want ik ben nu al gestresst dat ik NOG MAAR 3 weken hier zal zijn en nog zoveel wil zien. Jaja alle tijden veranderen. Ik zal verder gaan waar ik de vorige keer was gebleven...
Het eerste weekend dat ik hier aankwam was vol regen. Ik kwam aan op het vliegveld in de stromende regen en de enige die er niet blij mee waren, waren de obruni's ;) Gelukkig hebben Anne Marthe en ik de zon meegenomen uit NL en Noorwegen want daar regende het deze week en vrij hebben stralend weer! Helaas word ik hier niet echt bruin, want na 5 min in de zon te hebben gezeten, ren je alweer naar de schaduw.
Gelukkig had onze lieve mama dinsdag nieuw beleg gekocht, dus we hadden nu echt een goed ontbijt met jam/chocopasta/pindakaa/boter. Ze zorgt wel goed voor ons. Na weer een werkdag van 8 tot 2 gingen we met een paar meiden naar de stad om wat souvenirs te kopen, een kadotje voor Nick (huisgenoot die jarig is) te kopen en uiteindelijk op een terras aan het strand uit te komen. Daar heb ik mijn eerste biertje van deze (werk)vakantie genomen en dat smaakte zeker goed. Het bier hier wordt gemaakt door dezelfde brouwerij als Heineken, dus dat is prima! Thuis snel ons diner opgegeten en doorgegaan naar de wekelijkse quiznight. Leuk om alle 20 vrijwilligers bij elkaar te zien. Goed begin van de quizzen was er niet, want mijn groep verloor en wij moeten de vragen maken voor de quiz van morgen. Na de quiz nog wat biertjes gedronken met de groep, dus het was voor het eerste een beetje laat geworden (11u savonds haha).
Woensdag ging ik eindelijk voor het eerst mee naar the leprosy camp. Het is echt schokkend wat mensen met lepra hebben. Grote wonden en sommigen zonder been. Maar wij hebben onze hulp goed aangeboden en alle wonden weer schoongemaakt. Dan voel je je eindelijk echt eens nuttig! Smiddags in het ziekenhuis nog een lesje meegevolgd met de medische studenten op de kinderafdeling. Raar dat ze gewoon tussen de patienten van alles aan het overleggen zijn. Maar leuk om wat te leren en onderzoek te doen van de reflexen van een kind. Savonds gingen we met de hele vrijwilligersgroep uit eten bij een mooi restaurant. Eindelijk spaghettig :D het smaakte super. En hele aardige mensen daar want die wilden ons gratis terugbrengen (half uur reizen). Dus wij met 15 man in een grote auto voor 7 man. Dat was vast een prachtig gezicht voor anderen!
Donderdagochtend werd ik wakker met enorme buikpijn. Na een half uur op de wc doorgebracht te hebben besloot ik maar niet naar stage te gaan. Diarreeremmers genomen en weer terug naar bed gegaan voor de rest van de ochtend. Smiddags was Nederlands gekletst met een buurmeisje. Heel fijn om dat te doen ;) Savonds maar vroeg naar bed gegaan omdat we een tripje gingen maken het weekend.
Vrijdag om 5 uur sochtends de trotro (soort busje) genomen naar de hoofdstad en daarna door naar de watervallen (reis van bijna 11 uur met 2 taxi's en 2 trotro's). Ook leer je nog wat in de taxi, want de eerste keer toen de driver mij vroeg of ik getrouwd was zei ik nee en sinds dien was ik maar zijn vrouw, zat hij aan me en wilde hij me nummer. Dat vond ik toch niet zo prettig haha. Dus na dat ritje heb ik even besloten dat ik maar getrouwd ben, wat sommige mannen hier maar vervelend vinden, want ze willen graag naar Nederland. Maar wees gerust ik laat ze lekker hier!! Het is zo bizar dat je in die 11 uur reizen in Ghana meer ziet dan in een jaar in NL. Het oosten waar je heengingen is nog veel armer en mensen leven daar in strohutjes. En af en toe zie je ineens een BMW voorbij komen. De kloof is hier echt groot. We kwamen aan in een soort 5-sterren-hotel. Naja voor ons dan: er was eindelijk stromend water dus we genoten van onze eerste douche en een lekker bed en lekker eten (frietjes en macaroni met kaas).
Zaterdag ging het toch niet zo veel beter met me dus ik kapte de trip over de mountains af en wachtte onderaan bij de watervallen op de groep. Heel jammer want aan hun foto's te zien was het erg mooi, maar ik kon gewoon niet meer. In de tussentijd heb ik me prima vermaakt met alle Ghanezen die met mij op de foto wilden, dus ik kom ik 50 fotoalbums straks voor :D Savonds na het diner ging een dansgroep nog wat aan ons laten zien. Zo schattig die kleine kindjes te zien dansen en natuurlijk moesten wij meedoen!! Nog een biertje gedaan daarna bij een kampvuur en wat gekaart met de groep en toen was het 1 uur snachts opeens terwijl de wekker om 6 uur stond.
Niet zo vrolijk stond iedereen gister op en na een ontbijt (gebakken eitje mmmm) gingen we met ze allen weer 10 uur in de trotro. Iedereen slapen natuurlijk. Dus het was vooral een vermoeiende slapende dag. En toen we thuis kwamen nog mooier nieuws WE HEBBEN WEER STROMEND WATER :D
Ik wil jullie zo veel vertellen want je maakt zoveel mee hier. En dingen die je dacht van te voren blijken niet waar te zijn. Dat iedereen hier niet echt bruin wordt en dat je vooral niet afvalt (iedereen krijgt een buikje omdat je geen groenten eet) en dokters zijn hier superrijk volgens mij. Je eet niet alleen rijst hier, want mijn "mama" zorgt goed voor ons en geeft ons rijst, spaghetti, noodles, locaal eten. Alleen is alles pittig helaas ;) En ik snap waarom europese vrouwen afrikanen leuk vinden. Op de iri vrijgezelle mannen na zijn ze echt heel lief en doen ze alles voor je zonder er iets voor terug te vragen.
Komende week wordt een week doorbrengen op de eerste hulp. Veel beter dan de kinderafdeling!! En veel te zien. En het wordt een week van afscheid nemen van 5 mensen :(
Dit weekend weer een tripje maar alles is nog onduidelijk.
Ik ben in ieder geval blij dat ik hier zit en begin te wennen aan de eenvoud. Zo een wasje doen in een teil. En ik zeur niet eens om de slome internet, electriciteit wat wel eens uitvalt en de douche die af en toe niet werkt. Alles went en ik begin van Ghana te houden!! Als je de kans krijgt om hier heen te gaan, zeg ik maar 1 ding: DOEN!!!
Dikke knuffel uit Ghana (K)
-
13 Juni 2011 - 16:03
Huisneger:
En negers dan?! XX -
13 Juni 2011 - 16:07
Denise:
Hee Mir!
Niet alleen Roos Matroos 1 leest je verhalen op waarbenjij, maar ook Roos Matroos 2 a.k.a. Jet Ballet leest je verhalen! :)
Wat een geweldige ervaring.. Klinkt gewoon al super! Eigenlijk gewoon jammer dat je over 3 weken al weer afscheid moet nemen.. :( Ben gewoon beetje jaloers..
Geniet, geniet, geniet is het enige advies wat ik je nog kan geven, want voor je het weet ben je weer even terug in het natte Nederland!
Liefs, Denise xx -
13 Juni 2011 - 17:34
Jeroen Gymschoen:
Klinkt als een top tijd!! :D Geniet ervan :D Dan kunnen we over een tijdje al deze verhalen vertellen aan de lieve kinderen op de camping ;) -
13 Juni 2011 - 17:56
Saskia (Rdam):
Hoi Miriam!
Superleuk om je verhalen te lezen! (had de site van San doorgekregen) Ik zie het allemaal voor me! Snap hoe je je voelt, in het begin is het enorm wennen! Maar zo te horen heb je je draai gevonden. Ben je naar de Wli waterfalls geweest? Balen dat je je niet goed voelde, hopelijk is het snel over! Comfortabel met de trotro's gereisd?;) Ben ook benieuwd hoe je gastgezin is, wonen er kinderen? Gelukkig krijg je goed te eten!
Heel veel plezier, geniet van alles!!! XX -
13 Juni 2011 - 18:13
Tineke:
Hee Mir,
Superleuk om je verhalen te lezen! Heel interessant allemaal, je wordt wel met beide voetjes op de grond gezet zeg. Jammer dat ik niet bij je afscheidsfeestje kon zijn, wist eig ook helemaal niet wat je allemaal ging doen! Hoe lang blijf je in Ghana? En heb jij na je stage nog tijd om te reizen? Geniet er maar van, klinkt als een superervaring! Ik hou je blog in de gaten :D
xx en beterschap :)
-
14 Juni 2011 - 06:50
Leonie:
O poepiedoepie! :P
Jaa ik mis afrika nu al en ik ben er nog 2 maanden. Wil echt niet weg! Vind het leven hier wel prima, haha!
Ik heb jou zoveel te vertellen als ik terug ben :).
Dikke kus Lee
-
14 Juni 2011 - 08:01
Liefste Buurman:
He Blokkie!
leuk om te lezen dat je je vermaakt :) we missen je wel hoor!
kus! -
14 Juni 2011 - 13:20
Chirley:
Lieve Mir,
wat heb je weer veel gedaan! Super joh. Zo verlang ik toch ook wel weer terug naar dat heerlijke Afrika.
Geniet er nog even van!
x -
14 Juni 2011 - 17:32
Corry Milius:
hallo Miriam,
had gisteren al gereageerd op jouw reisverslag maar er ging wat mis.
ik lees nu dat het jou bijzonder goed gaat en dat je al gaat wennen aan het afrikaanse leven, en ervaart hoe de mensen daar leven.
geniet er nog maar van. groetjes
corry
-
16 Juni 2011 - 13:04
Linda:
hej mir,
wat leuk om je verhaaltje te lezen.
Leuk dat jullie ook veel onderling doen ´s avonds en in t weeked. Wel balen dat je je niet helemaal fit voelde. Nu weer alles in orde?
Geniet er nog van!!
xxx -
17 Juni 2011 - 14:58
Lidwien:
mir, gaaf om ook jou avontuur te kunnen volgen. ik heb het geloof ik een stuk makkelijker wat betreft stromend water, en ik maar zeuren dat t koud is..haha..wat ben ik toch westers.. ik snap je getrouwd zijn volledig, mijn moeder had me met gemak kunnen verkopen voor een berg kamelen. ga je volgen!! veel plezier op de ER, daar zit ik ook, echt heel bijzonder in jordanie, maar bij jou zal t nog vreemder zijn. geniet ervan!xx -
11 Juli 2011 - 16:09
Frances:
Heerlijk om je verslagen te lezen.. Ik kan deze situaties nog zo goed herinneren.
Dat jij de eerste week aan mij vroeg; zouden we afvallen. Dat ik na 5 weken GHana volmondig NEE zei.
Leuk hoe je schrijft. Enne dat stromend water leek een waar walhalla ;-)
Je had net als Paula gewoon mijn huis in moeten sluipen. Enne je vergeet te schrijven over de pannenkoeken met suiker!
Dat smaakte pas als de zevende hemel!
Ik ga snel door met je volgende verslag!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
